De Bach-therapie is gebaseerd op de ontdekking van dr. Edward Bach (1886-1936). Hij kwam erachter dat de invloed van de persoonlijkheid van de mens groter is dan in eerste instantie werd gedacht. Edward werkte als arts en homeopaat in zijn eigen, goedlopende praktijk in Londen. Met behulp van zijn hooggevoeligheid vond hij via onderzoek van diverse bloemen de verscheidenheid aan Bach bloesems voor elke gemoedstoestand (38 in totaal). De Bach bloesems worden in de vorm van druppels onder de tong ingenomen.
 

De methode volgens Dietmar Krämer

Dr. Edward Bach heeft zijn werk niet kunnen uitbouwen, verfijnen. Wie dat wel deed en nog steeds doet is Dietmar Krämer. Met zijn enorme kennis heeft hij de geneeswijze van Dr. Bach verder uitgediept. Krämer ontdekte dat onze huid reageert op verstoringen van de gemoedstoestanden. Na jarenlang onderzoek kwam hij tot 243 huidzones op het menselijke lichaam. Hiermee kunnen de Bach bloesems in amandelolie op bepaalde huidzones aangebracht worden. Door de bloesems (in verdunde samenstelling)  rechtstreeks op de huidzones aan te brengen, wordt het effect aanzienlijk vergroot en kan genezing op een veel dieper niveau plaatsvinden.

 

Bovendien heeft Krämer een methodiek ontwikkeld waarin het mogelijk is laagje voor laagje af te schillen totdat je bij het diepste en onderliggende probleem komt.

 

Om dit te verduidelijken volgt hier een voorbeeld van een veel voorkomend gewoontepatroon: het willen klaarstaan voor een ander. Door een ander te helpen kunnen we erkenning en waardering krijgen en onze hulpvaardigheid geeft ons een goed gevoel. Uit angst iemand te kwetsen en zodoende erkenning te verliezen doen we soms iets voor die ander terwijl we van binnen ‘nee’ voelen. Als we het dan toch doen, voelen we ons naderhand uitgebuit, moe en gaan we ons afschermen, want we willen niet dat het opnieuw gebeurt en reageren met wantrouwen en boosheid of slikken deze boosheid in.

Voor dit gedrag ontvangen we dan geen erkenning en waardering en we worden herinnerd aan onze emotionele afhankelijkheid van die ander. Zelfverwijt (‘had ik maar…’) en knagend schuldgevoel maken dat we op een bepaald moment toch weer iets voor die ander gaan doen om dat vervelende gevoel te ontlopen. En zo begint het hele spel (patroon) weer van voren af aan.

Het bijzondere van de Dietmar Krämer-therapie schuilt hierin, dat we het laatst ontstane thema/archetype als eerste behandelen. In bovengenoemd voorbeeld is dat het schuldgevoel (pine-bloesem). Als dat is opgelost kunnen we indien gewenst verder met boosheid/afscherming (holly-bloesem) en aansluitend het erkenning willen (centaury-bloesem).

Mogelijke fysieke problemen die hierdoor kunnen ontstaan zijn lage rugklachten, aandoeningen van de blaas en voorhoofdsholte, verkoudheid en maagklachten.